İnsan Olmak

Eger Bütün etrafindakiler panik içine düstügü

Ve bunun sebebini senden bildikleri zaman

Eger sen basini dik tutabilir ve sagduyunu kaybetmezsen

Eger sana kimse güvenmezken sen kendine güvenir

Ve onlarin güvenmemesini de hakli görebilirsen

Eger beklemesini bilir ve beklemekten de yorulmazsan

Veya hakkinda yalan söylenir de sen yalanla is görmezsen

Ya da senden nefret edilir de kendini nefrete kaptirmazsan

Bütün bunlarla beraber ne çok iyi ne de çok akilli görünmezsen

Eger hayal edebilir de hayallerine esir olmazsan

Eger düsünebilip de düsüncelerini amaç edinebilirsen

Eger zafer ve yenilgi ile karsilasir

Ve bu iki hokkabaza ayni sekilde davranabilirsen

Eger agzindan çikan bir gerçegin bazi alçaklar tarafindan

Ahmaklara tuzak kurmak için egilip bükülmesine katlanabilirsen

Ya da ömrünü verdigin seylerin bir gün basina yikildigini görür

Ve egilip yipranmis aletlerle onlari yeniden yapabilirsen

Eger bütün kazancini bir yigin yapabilir

Ve yazi -tura oyununda hepsini tehlikeye atabilirsen

Ve kaybedip yeniden baslayabilir

Ve kaybin hakkinda bir kerecik olsun bir sey söylemezsen

Eger kalp, sinir ve kaslarini eskidikten çok sonra bile isine yaramaya zorlayabilirsen

Ve kendinde ‘dayan’ diyen bir iradeden baska bir güç kalmadigi zaman dayanabilirsen

Eger kalabaliklarda konusup onurunu koruyabilirsen

Ya da krallarla gezip karakterini kaybetmezsen

Eger ne düsmanlarin ne de sevgili dostlarin seni incitmezse

Eger asiriya kaçmadan tüm insanlari sevebilirsen

Eger bir daha dönmeyecek olan dakikayi, altmis saniyede kosarak doldurabilirsen

Yeryüzü ve üstündekiler senindir

Ve dahasi sen bir INSAN olursun oglum...”

(Rudyard KIPLING)