Ben bugune dek kesin kusursuzlugu arayan hic kimsenin yasaminda ic huzuru bulabildigini gormedim.Her seyin mukemmel olmasini aramakla, ic huzuru istemek birbirine ters duser.
Bir seyi mevcut durumundan daha iyi hale getirmeyi hedef almissak, neredeyse, kesinlikle kaybedecegimiz bir mucadeleye girmis oluruz.Elde olanla yetinip sukredecegimiz yerde, o konudaki yanlisliga ve bunu nasil
duzeltebilecegimize odaklanip kaliriz.Tum dikkatimizi bu yanlisliga yogunlastirdigimiz zaman da, durumumuzdan mutsuz ve sikayetci oluruz.
Ister dolabimizin daginikligi, otomobilimizdeki bir cizik, eksik sonuclandirdigimiz bir is, birkac kilo vermemiz gerektigi gibi konular olsun, ister baska birinin tavirlari, gorunusu veya, yasam bicimi gibi bize ters gelen seyler olsun, dikkatimizi sadece kusurlara yoneltmemiz, bizi asil hedefimiz olan sevecen ve ilimli olmaktan uzaklastiracaktir.Bu strateji elinizden gelenin en iyisini yapmayin, anlamina gelmez ; sadece yasamdaki
yanlislara kendinizi fazla kaptirip, tum dikkatinizi bunlara vermeyi birakmanizi ongorur.Bir isi daha iyi yapmanin mutlaka bir yolu vardir, fakat bu, mevcut durumun tadini cikarmayip, iyi yonlerini gozardi etmek anlamina gelmez.Mesele bunun farkina varmaktir.
Burada cozum, mevcut durumu daha iyi hale getirmekte israr aliskanligina kapilacagimiz anda, kendimizi tutmaktir.Boyle olunca kendinize yasamin o anda da pek fena surmedigini hatirlativerin.Kendi yargilarinizin yoklugunda, her sey pekala guzel gidecektir.Yasantinizin her alaninda kusursuzluk arayisinizi biraktikca, yasamin kendi icindeki kusursuzlugu kesfedeceksiniz.
Yazar bilinmiyor
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder